Ik ben op dit initiatief geattendeerd door mijn vrouw Gerry, ze zei: dit is iets voor jou met je ervaringen in de glastuinbouw.
Nu is de glastuinbouw iets totaal anders dan biologische groenten teelt op de “koude grond” , maar toch zijn er wel raakvlakken (maar daarover later meer).
Allereerst de glastuinbouw, dat is een erg breed begrip, er is een enorme diversiteit in de Nederlandse glastuinbouw. In Nederland zijn er ca 10.000 ha glas die je grofweg kunt verdelen 50% groententeelt en 50% sierteelt met daarbij ook weer hun vele varianten.
Deze sector heeft zijn roots in het Westland, daar waren kasjes met druiven doch ondernemende mensen begonnen daar ook wat anders in te telen .
Ik zeg bewust kasjes, want de eerste waren niet zo groot, zeg maar 500-1000 m2, nu bouwen in 1 x complexen van 15-20 ha, dat zijn kassen van 150.000-200.000 m2. Over schaalvergroting gesproken. Het management is ook erg professioneel, dat moet wel want zo’n project voor groenteteelt kost toch zo’n 27 – 36 miljoen en er werken 100-150 mensen, dat vraagt dus wel wat skills.
Zowel in de groente als sierteelt hebben de tuinders planten nodig om mee te beginnen: het plantmateriaal. En hier komt mijn beroep in beeld, ik was namelijk plantenkweker voor met name de groentetuinders.
In het begin maakten de tuinders zelf hun plantjes, ze bestelden zaad, grond en begonnen met het maken van planten voor in hun kasje. Maar al snel waren er ondernemers die zich hierin specialiseerden, we hebben het dan over de jaren 50-60 in de vorige eeuw. De tuinders bestelden bij de plantenkweker een aantal planten, daarbij werden afspraken gemaakt over ras, grootte, datum van leveren en nog veel meer aspecten (en vooral de prijs is erg belangrijk)
Die plantenkwekers waren dus een klein onderdeel van de keten. In wezen had je eerst de veredeling die rassen ontwikkelde , vervolgens werden dan zaden geproduceerd en die werden weer verkocht aan de plantenkwekers die er planten van maakten en die werden aan de tuinders geleverd.
In de jaren 80 kwam ook de productie van biologisch geteeld plantmateriaal in beeld. De productie daarvan gebeurd op aparte bedrijven , gescheiden van de andere producties omdat er hoge en aparte eisen aan gesteld worden. Die plantjes zijn algemeen dan ook wat duurder.
De sector zaadveredeling, zaad- en plantproductie valt onder de noemer “uitgangsmateriaal” en is dus een heel specifiek onderdeel van de glastuinbouw.
De Nederlandse glastuinbouw is een toonbeeld voor de hele wereld qua kennis en innovatie. Je vraagt jezelf af hoe dat kan dat in zo’n kou kikkerland met zo weinig licht een sector als glastuinbouw tot zo’n hoog niveau kan komen.
Een van de reden is dat de sector een “diamant van Porter” vormt, dat is een cluster van bedrijven die bij elkaar horen qua kennis, productie, afzet, financiering etc en elkaar zo tot grote hoogte stuwen. De ondernemers nemen veel risico en initiatieven en het wereldje is klein, ze kennen elkaar vaak.
In de branche gebeuren dan ook veel ongelukjes en mislukt er wel een en ander doch over all weten ze elkaar toch tot grote hoogte te stuwen, vergelijk het maar met silicon valley voor start ups in de IT wereld ed
Zelf begon ik het bedrijf in Bergen op Zoom, ik nam het over van mijn vader in 1990 en verhuisde in 1995 naar Steenbergen. Het perceel grond wat ik daar kocht (van 5 verschillende eigenaren) was gekocht op groei, ik kon daar groeien van 1,2 ha naar 5,5 ha, dat laatste realiseerde ik in 2006. Toen kwam echter Rijks Waterstaat met de mededeling dat ze mijn grond nodig hadden voor aanleg van de A4, die ging midden door mijn bedrijf. Zo’n boodschap is wel even een verrassing en je moet maar afwachten of dat allemaal doorgaat want er zijn altijd heel veel bezwaren en de overheid moet het geld vrijmaken. Dergelijk processen kunnen wel 15-20 jaar duren of helemaal niet doorgaan. Wat ga je dan doen als ondernemer: gewoon doorgaan alsof er niets aan de hand is.
In mijn geval ging het snel, in 2009 was de deal rond en ik zou in 2011 moeten verkassen naar Dinteloord. Daar had ik niet zoveel zin meer in en ik heb mijn aandelen verkocht aan de Grow Group die plannen had voor concentratie en nieuwbouw en dit paste dus mooi in hun strategie
Nog even terug naar het begin waar ik het had over het raakvlak met biologische groenteteelt vollegrond. Het zal iedereen vreemd in de oren klinken maar buiten het gebruik van aardgas is glastuinbouw wel een van de meest duurzame methodes om groente te produceren. Al het irrigatiewater wordt gerecirculeerd, ziektes worden op biologische manier bestreden, schade door wild, hagel, vogels is er niet en bij een goed klimaat komen schimmels weinig voor. Virussen en bacteriën zijn wel een bedreiging en om die reden kom je bijna niet in een kas om besmetting te voorkomen.
Ik kan hier nog veel meer over vertellen, doch dat doen we dan wel als we elkaar fysiek ontmoeten.
