Ik ben Jolande Vermaas. Ik woon samen met mijn partner Ad in het centrum van Bergen op Zoom. Wij zijn (bijna) gepensioneerd. Maar zoals sommigen ook ervaren, is ons leven lekker gevuld.
Alleen nu met allerlei zelfgekozen leuke dingen. Waaronder het oprichten van de burgerboerderij.
Ik ben wel groen ingesteld in deze fase van mijn leven. Ik werk al bijna 7 jaar in de Historische StadsMoestuin in de beeldentuin van het Markiezenhof, waar we met 4 vrijwilligers bijzondere eenjarige en meerjarige groenten kweken.
En ik ben lid van de groep De Eetbare Stad. Wij gaan in 2022 elke pasgeboren baby een appelboom cadeau geven. We hebben hiervoor subsidie aangevraagd en of we die krijgen horen we over 2 weken. Spannend!
In mijn jonge jaren heb ik op een biodynamische boerderij gewerkt. Deze was gelinkt aan een opleiding tot klassieke homeopathie. Het was de bedoeling om de studenten te laten werken op het land om met beide benen op de aarde te blijven staan. Het was nogal een spirituele opleiding. Maar dus ook een community verbonden met een boerderij. Toen ik moeder werd heb ik nog een aantal jaar daar gewerkt en mijn kinderen konden deels heerlijk opgroeien op de boerderij.
Na een heleboel omzwervingen door horeca en boekhoudingen wilde ik graag weer een bijdrage leveren aan duurzaamheid en de leefbaarheid van de aarde. Zo ben ik 7 jaar geleden stadsboer geworden. Ik heb de StadsMoestuin opgezet en ging oesterzwammen kweken op koffiedik. Helaas was dit laatste niet levensvatbaar in Bergen op Zoom, mede door de coronacrisis. In de herfst van 2020 ben ik gestopt.
Dus toen Ton mij vroeg om mee te denken over een coöperatieve boerderij, was ik wel in voor iets nieuws.
Wat me vooral aanspreekt is dat de coöperatie helemaal op zichzelf staat. We hebben geen lening van een bank nodig, hebben geen bemoeienis met een veiling of verkooppunten en we hebben geen keurmerken nodig, want de leden weten precies hoe ons voedsel gegroeid is.
En ik verheug me er erg op om mijn kleinkinderen mee te nemen naar de boerderij als ze bij ons logeren. Ik gun hen die ervaring van het zaadje tot in de mond.
