Nieuws

Voedselbos: oplossing voor bodem en biodiversiteit

We krijgen een kijkje in het voedselbos van Marc. Inmiddels is hij 6 jaar aan de slag in een naaldbos op de Kempen in België. In het bos stonden alleen dennen, sparren en hulst in erg zure grond. Zeven opeenvolgende winters is hij druk bezig geweest met de aanplant van vruchten- en notenbomen, struiken met exotische namen en kruidenplanten. Alles in evenwicht en in groepjes bij elkaar gezet. Om elkaar te versterken, te beschermen en te voeden. Slim hoor!

Marc heeft de bodem verrijkt met veel kalk en groencompost. Rond nieuw aangeplante bomen is de bodem bedekt met karton en snoeihout. Her en der liggen dode bomen, alles om het bodemleven te bevorderen. Afgevallen blad blijft liggen en wordt door het steeds uitbreidende bodemleven verteerd tot voedsel voor hetzelfde bos. Het voedselbos zorgt voor haar eigen voedsel. Da’s toch te gek!

Marc laat zich niet uit veld slaan door “mislukkingen” voor zover je de eigen wil van moeder natuur zo mag noemen. Hij heeft geduld en deelt zijn voedsel graag met welkome gasten. De verschillende soorten planten en struiken bedienen allerlei insecten. Op hun beurt trekken die weer verschillende soorten vogels, egels en salamandertjes aan. Maar ook de haas en de ree komen regelmatig op bezoek voor een hapje.

We gaan ook nog even langs bij buurvrouw Maria die zeven jaar geleden begonnen is met de aanplant van een voedselbos op een halve hectare weiland en vijf jaar geleden heeft ze nog eens een extra hectare aangekocht. Tussen de appel- en pruimenbomen staat meidoorn, kornoelje en olijfwilg. Alles is organisch aangeplant, zolang de bomen klein zijn, kweekt ze groente in de open stukken.

Ze legt uit hoe de aanplant van Noord naar Zuid en van hoog naar laag voor maximale zon inval zorgt. De structurele gelaagdheid van een jong bos wordt nagebootst met lekkere, eetbare gewassen. We beginnen hoog met bomen als bijvoorbeeld tamme kastanje, walnoot of moerbei. Hieronder staan dan laagstam appelbomen, hazelnoot en vlier,  weer wat lager komen dan struiken. Maria plant elk jaar nieuwe struiken aan. Bijzondere exemplaren als augurken struik, uiensoep boom, peperstruik enz. Het land is omzoomd met zwarte els, de voornaamste reden hiervoor is om de tuin te beschermen tegen de pesticiden van de naastliggende akkers. En verder is het blad dat in de herfst valt, weer goed voedsel voor de bodem.

De broer van Maria, tevens de boer van het aangrenzende stuk land, was eerst heel sceptisch. Maar nu ziet hij inmiddels het resultaat van alle inspanningen terug in de tuin van Maria. Hij heeft natuurlijk ook baat bij een goede bodemkwaliteit en een sterke biodiversiteit. Zo zie je maar, geduld loont zich.

Onder de indruk en geïnspireerd rijden we naar huis en hopen dat ons eigen stuk land snel in zicht komt.

Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen?

Op de hoogte blijven van de ontwikkelingen?

Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief.